Απολογισμό... ερωτισμού 100 ετών κάνει ο ελληνικός κινηματογράφος στο δωδεκάωρο φιλμ «Το σινεμά γυμνό» στο οποίο παρελαύνουν από το βωβό «Δάφνις και Χλόη», μέχρι τον θρυλικό Κώστα Γκουσγκούνη και τη «Στρέλλα»!«Θελήσαμε να καταγράψουμε την ιστορία του ερωτισμού στον ελληνικό κινηματογράφο από τη γέννησή του μέχρι σήμερα» λέει ο σεναριογράφος Δημήτρης Κολιοδήμος για το ντοκιμαντέρ «Το σινεμά γυμνό» (σκηνοθετεί ο Βάσος Γεώργας) με θέμα το γυμνό και το ερωτικό στοιχείο στον ελληνικό κινηματογράφο περιλαμβάνει αποσπάσματα από 680 ταινίες και συνεντεύξεις από δεκάδες πρωταγωνιστές, σκηνοθέτες και «αναλυτές» του είδους.
Η έρευνα-και το υλικό- που ξεκινά από τον βωβό «Κλέφτη» του Βιλάρ στις αρχές του 20ού αιώνα και τον πρώτο «Αγαπητικό της βοσκοπούλας» και διατρέχει όλο το γυμνό σώμα του ελληνικού κινηματογράφου. Με πολλές ώρες υλικού σ΄ ένα έργο το οποίο θα παρουσιαστεί σε δύο μορφές: την κινηματογραφική, διάρκειας 104΄ και την τηλεοπτική, σε 12 ωριαία επεισόδια και κασετίνα DVD.
«Η προσέγγιση του θέματος είναι τέτοια», λέει ο σκηνοθέτης Βάσος Γεώργας, «ώστε η σειρά να απευθύνεται και στον απλό θεατή, που δεν είναι λάτρης του ελληνικού κινηματογράφου, ούτε ρέκτης αυτού που συνηθίζεται να αποκαλείται "πορνό", πλην όμως θέλει να μάθει τα πάντα γύρω από το... "κινηματογραφικό σεξ", αλλά και στον σινεφίλ, κλείνοντάς του με νόημα το μάτι».
Μέσα από μια πληθώρα συνεντεύξεων με κινηματογραφιστές και μελετητές (παραγωγούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, ηθοποιούς, κριτικούς κινηματογράφου κ.ά.) ξετυλίγεται η ιστορία του ερωτισμού και της απεικόνισης του γυμνού (ανδρικού ή γυναικείου) σώματος στον ελληνικό κινηματογράφο, πιάνοντας όλες τις «πτυχές» των ερωτικών προτιμήσεων (ετεροφυλόφιλων, ομοφυλόφιλων, λεσβιακών).
Έτσι, οι συνεντεύξεις καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο φάσμα ανθρώπων (ηθοποιοί του χθες και του σήμερα, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, δημοσιογράφοι, κριτικοί της Έβδομης Τέχνης, άνθρωποι του πνεύματος). Ομιλούν πρόσωπα που δημιούργησαν τις υπό συζήτηση ταινίες- Γκουσγκούνης, Μπέρτο, Τίνα Σπάθη κ.ά.- αλλά και άνθρωποι που μπορούν τεκμηριωμένα και με γοητευτικό τρόπο να τις σχολιάσουν.
Τα αποσπάσματα των ταινιών παρεμβάλλονται σε χρονικά διαστήματα τέτοια, ώστε να «ξεκουράζεται» ο θεατής από τον λόγο των ομιλητών. Συχνά, πάλι, οι παρεμβάσεις της εικόνας και του ήχου λειτουργούν αντιστικτικά στα όσα λέγονται από αυτούς. Και στις δύο περιπτώσεις αποκαλύπτουν συνεχώς την Ιστορία του ελληνικού σινεμά, χωρίς να παραβλέπεται το ευρύτερο κοινωνικοϊστορικό πλαίσιο της εποχής εντός της οποίας οι ταινίες αυτές δημιουργήθηκαν.
Στόχος κάθε επεισοδίου είναι να «αφηγηθεί» την ύπαρξη και παρουσία γυμνού στον ελληνικό κινηματογράφο μ΄ έναν τρόπο που να δίνει το ιδιαίτερο στίγμα της κάθε περιόδου/ εποχής και να έχει μια προσέγγιση σοβαρή, άμεση, τεκμηριωμένη και με αποδεκτές δόσεις ερωτισμού. Με δυο λόγια, κάθε αυτόνομο επεισόδιο έχει τη μορφή ενός κινηματογραφικού ντοκιμαντέρ και, συνάμα, τη δραματική κορύφωση μιας ταινίας μυθοπλασίας.
ΙΝFΟ
«Το σινεμά γυμνό» θα κάνει πρεμιέρα στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τη Δευτέρα 15 Μαρτίου στην αίθουσα «Παύλος Ζάννας», θα προβληθεί την Τετάρτη 17 Μαρτίου στην αίθουσα «Τόνια Μαρκετάκη» και, στη συνέχεια, στον «Μικρόκοσμο» της Λεωφόρου Συγγρού στις 8 Απριλίου.
Σπίτια της ηδονής και Λεσβιακοί Αύγουστοι
Στα 12 ωριαία επεισόδια της σειράς «Το σινεμά γυμνό» καταγράφεται ο εγχώριος κινηματογραφικός ερωτισμός σε κεφάλαια όπως:
Ερωτισμός ή Πορνογραφία: «Είναι υποκειμενική υπόθεση», απαντούν στο ερώτημα οι περισσότεροι συντελεστές του ελληνικού σινεμά που μιλούν στο ντοκιμαντέρ του Βάσου Γεώργα, την ώρα που προβάλλονται αποσπάσματα ταινιών από τον Βιλάρ, στις αρχές του 20ού αιώνα και το θρυλικό φιλμ «Δάφνις και Χλόη» του Ορέστη Λάσκου (που θεωρείται ως το πρώτο ελληνικό γυμνό στην οθόνη) ώς το «Σπίτι της ηδονής» του ΄61 του Γιώργου Ζερβουλάκου.
«Οι δύο μεγάλοι ανταγωνιστές». Ήτοι οι Φίνος Φιλμς και Καραγιάννης- Καρατζόπουλος. Που «κονταροχτυπήθηκαν» στα ταμεία -μέχρι να αρχίσει να κλέβει εισιτήρια η έλευση της τηλεόρασης- και με τολμηρές ταινίες που άφησαν εποχή, όπως «Κατήφορος», «Νόμος 4000», «Κόκκινα φανάρια», «Τρούμπα ΄67», αλλά και «Το μέχρι το πλοίο» του Αλέξη Δαμιανού κ.ά.
«Ο κόσμος της νύχτας» με διάφορες «Λολίτες της Αθήνας», «ανεξάρτητες» ή «δεύτερες» ταινίες μικρών εταιρειών ως τη μοναδική, άγρια, δεκαετία του ΄70 όταν μέσα στη χούντα... απελευθερώνεται ο συντηρητισμός μας με ταινίες όπως «Το κορίτσι και το άλογο» του Βαγγέλη Σερντάρη, «Διαμάντια στο γυμνό κορμί σου», «Πιο θερμή και από τον ήλιο», «Ερωτομανείς», «Ιδιωτική ζωή» του Όμηρου Ευστρατιάδη, «Λεσβιακός Αύγουστος» του Ερρίκου Ανδρέου.
«Από το μαλακό στο σκληρό πορνό». Στην εποχή που το ελληνικό σινεμά δεν διστάζει να καταγράψει με ακραίο ρεαλισμό τα γυμνά κορμιά και τις σεξουαλικές πράξεις με τη φρενίτιδα των... κοντινών πλάνων:«Εμείς οι βλάχοι όπως λάχει», «Το παλαμάρι του βαρκάρη» κ.ά.
«Αγγελικές και δαιμονικές μορφές» στις αρχές του ΄70 τιτλοφορείται η εποχή του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου με ταινίες όπως «Ευδοκία», «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα», «Γλυκιά συμμορία» του Νίκου Νικολαΐδη, «Οι απέναντι», «Μανία», «Μ΄ αγαπάς», «Μανία» του Γιώργου Πανουσόπουλου, «Μπέττυ» του Δημήτρη Σταύρακα, «Ρεμπέτικο», «Οh Βabylon» του Κώστα Φέρρη, «Η τιμή της αγάπης» της Τόνιας Μαρκετάκη, «Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί» της Φρίντας Λιάππα, «Άγγελος» του Γιώργου Κατακουζηνού, «Ηλεκτρικός άγγελος» του Θανάση Ρεντζή.
«Τρέχανε στις ερωτικές ταινίες σαν τον λύκο...»
ΤΙΝΑ ΣΠΑΘΗ (ηθοποιός): «Τόσοι και τόσοι κάνανε ερωτικό σινεμά, γιατί κατηγορούν εμένα; Εγώ τι έχω, τον ιό;».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΟΥΣΓΚΟΥΝΗΣ (ηθοποιός): «Είναι απαραίτητο στον άντρα να είναι σεξουαλικός». ΟΜΗΡΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ (σκηνοθέτης): «Είχαμε χούντα, κι εμείς οι ηλίθιοι πηγαίναμε να κάνουμε ερωτικές ταινίες». ΝΟΤΗΣ ΠΙΤΣΙΛΟΣ (ηθοποιός): Γιατί κατακρίνουν τον ερωτικό κινηματογράφο; Σινεμά δεν είναι κι αυτός;».
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΕΙΛΑΚΗΣ (ηθοποιός): «Στο σινεμά ανακαλύψαμε ότι το φιλί δεν είναι μόνο στο μάγουλο».ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΩΤΣΙΝΗΣ (παραγωγόςδιανομέας): «Ήταν διψασμένος ο άντρας να δει ένα στήθος, ένα αισθησιακό κορμί».
ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΖΑΚΙΩΤΗΣ (ηθοποιός, σκηνοθέτης, αιθουσάρχης): «Τρέχανε στις ερωτικές ταινίες σαν τον λύκο που ψάχνει στα χιόνια για να φάει»
